De taal van verbinding

Vanuit verbinding je behoefte verwoorden

Je zegt ‘ja’ op een verzoek terwijl je eigenlijk ‘nee’ voelt? Je wilt behulpzaam zijn, maar merkt later dat het je meer kost dan je lief is. Je trekt je terug, wordt kortaf of raakt geïrriteerd — zonder precies te weten waarom. Veel mensen herkennen dit soort momenten waarin je jezelf voorbij loopt. Het is waardevol om te leren spreken in een Taal van Verbinding.

Wanneer je leert spreken in een Taal van Verbinding, versterk je de relatie met de ander — en die met jezelf. Dat draagt bij aan je persoonlijke welzijn, veerkracht en vervullende relaties.

We leven in een wereld waarin we al vroeg leren hoe we ons moeten gedragen. Op school wordt gewenst gedrag beloond, thuis leer je wat lief of stout is. Voor een deel heeft dit een functie: het biedt structuur voor hoe we samenleven. Tegelijkertijd vormt zich een patroon: we leren ons aanpassen, voldoen aan een beeld en inschatten wat hoort. Een andere reactie kan zijn dat je je juist verzet tegen ‘hoe het hoort’. Beide zijn uitingen van het denken in goed en fout — en beide creëren verdeeldheid.

Dit kan anders, in verbinding

Een taal van verbinding biedt een alternatief: een andere manier om je te verhouden tot jezelf en de ander.
Hoe is het om het denken in goed en slecht wat losser te laten?
Om te kijken waar gedrag vandaan komt en welke behoefte daaronder ligt?
Zo heb je oog voor waar iemand vandaan komt — en ontstaat er ruimte om te ontdekken wat past.

Ontdekken wat voor jou klopt

Veel mensen ervaren stress, raken overprikkeld of lopen vast.

Stel je voor: je krijgt een appje van een vriendin — “Zou je zaterdag kunnen helpen met de verhuizing?”
Je aarzelt. Je agenda is leeg, dus waarom niet? Je antwoordt: “Ja hoor, komt goed.”

Maar na het versturen van je reactie, voel je het knagen. Je had na een paar drukke weekenden uitgekeken naar een rustig zaterdag. Even niks moeten. Gewoon lezen, wandelen, opladen.

Nu denk je: Ik kan toch niet meer afzeggen… maar ik heb eigenlijk geen zin. Het past niet. Waarom zei ik eigenlijk ja?
Er ontstaat innerlijke verdeeldheid: je wilt je vriendin helpen én je voelt dat je zelf iets anders nodig hebt. Twee kanten die op gespannen voet met elkaar lijken te staan. Maar is dat ook zo?

Welke strategie past bij je?

Hoe we handelen en wat we nodig hebben, loopt niet altijd gelijk op.
Het is begrijpelijk dat je je vriendin graag wilt helpen.
Tegelijkertijd is het net zo invoelbaar dat je behoefte hebt aan rust, zeker als je daar al even niet aan toe bent gekomen.

Wat je doet — het instemmen, helpen, regelen — is je strategie.
Wat je nodig hebt — rust, ruimte, opladen — is je behoefte.

Wanneer die twee niet op elkaar afgestemd zijn, ontstaat er spanning. Innerlijk voel je de verdeeldheid.
Door daarbij stil te staan, kun je ze onderzoeken:
Wat heb ik nu echt nodig én hoe kan ik tegemoet komen aan mijn wens om er voor de ander te zijn?

Waar sta je en wat heb je nodig?

Je bent je ervan bewust dat je je vriendin wilt helpen — en tegelijkertijd voelt het niet helemaal goed. Het knaagt. Misschien merk je onrust, ongedurigheid, irritatie. Of een zekere futloosheid.

Gevoelens geven signalen af: ze wijzen je ergens op.
Ze vertellen je of iets klopt — of dat er iets schuurt.
Wanneer een behoefte onvervuld blijft, kan dat op allerlei manieren voelbaar worden.
Niet altijd prettig, voor jezelf, en soms ook niet voor de ander.

In het voorbeeld hierboven wordt uitgekeken naar een rustig weekend — lezen, wandelen, opladen.
Rust en herstel zijn duidelijke behoeften.
De gevoelens die erop wijzen dat er iets wringt — zoals onrust, ongemak of kortaf reageren — zijn signalen dat die behoeften (nog) niet vervuld zijn.

Door stil te staan bij wat je voelt en nodig hebt, ontstaat helderheid.
Je maakt contact met jezelf — in een moment van zelfverbinding.
Van daaruit kun je kijken welke strategie past.
Hoe kun je trouw blijven aan jezelf én in verbinding blijven met de ander?

Een voorbeeld van hoe dat eruit kan zien

“Hi, op je vraag om zaterdag te helpen verhuizen heb ik automatisch instemmend gereageerd. Daarna merkte ik dat ik me onrustig voelde. Ik heb behoefte aan rust en herstel dit weekend, om op te laden na een paar hectische weken. Een hele dag helpen lukt me nu niet. Natuurlijk wil ik er graag voor jou zijn nu je in een verhuizing zit. Ik kan zaterdagochtend twee uur meehelpen, of je op een ander moment ondersteunen. Wat werkt voor jou?”

In dit voorbeeld lees je hoe je vanuit verbinding met jezelf, met goede zelfzorg voorop, de ander tegemoet treedt en samen zoekt naar wat voor beide goed voelt.

Wil je hierin groeien? Door te oefenen in het bewust zijn van je eigen gevoelens en behoeften zet je de eerste stap om je de taal van verbinding eigen te maken.

Spreken in een Taal van Verbinding
Oprecht verbinding maken met de ander, vanuit eigenheid en met zorg voor je gevoelens en behoeften.
Dat draagt bij aan persoonlijk welzijn, veerkracht en de kwaliteit van je relaties.

Aan de slag: ontdek je eigen taal van verbinding

De woorden die je kiest voor wat je voelt en nodig hebt, maken uit. Ze brengen nuance, richting en ruimte. Wil je hiermee oefenen?

Ik heb een set gevoelens- en behoeftekaarten ontworpen als praktische tool voor zelfonderzoek, groei in zelfverbinding of gesprekken.
Je kunt ze gratis downloaden en inzetten op een manier die bij je past.

Ben je benieuwd hoe je de kaarten in de praktijk gebruikt?
In mijn volgende blog lees je kunt oefenen en vertrouwder te raken met je gevoelens en behoeften.